Παιδοδοντίατροι Αθήνα

Η τερηδόνα είναι η συχνότερη μολυσματική νόσος των παιδιών στον κόσμο. Είναι μία πολυπαραγοντική νόσος όπου προκαλείται από μικρόβια τα οποία διασπούν τους υδατάνθρακες των τροφών (άμυλο, ζάχαρη) και παράγουν οξέα. Οταν τα οξέα αυτά μείνουν στο δόντι για διάστημα μεγαλύτερο των 20 λεπτών ξεκινάει η διάλυση του ασβεστίου απο την επιφάνεια του δοντιού. Σταδιακά σχηματίζεται μια μικρή δίοδος μικροβίων η οποία μετά από επαναλαμβανόμενες τέτοιες ’’επιθέσεις’’ οξέων δημιουργείται κοιλότητα (τρύπα) στο εσωτερικό του δοντιού ή αλλίως η γνωστή τερηδόνα.
Παράγοντες που διαφοροποιούν την αντίδραση κάθε ατόμου στις «επιθέσεις» της τερηδόνας είναι εκτός από τα μικρόβια και τους υδατάνθρακες, η ποσότητα και η ποιότητα του σάλιου, η μορφολογία της αδαμαντίνης κ.α.
Η τερηδόνα ΔΕΝ είναι κληρονομική νόσος. Τα μικρόβια που την προκαλούν μεταδίδονται στο παιδί μετά από την ανατολή των πρώτων νεογιλών δοντιών του. Η μετάδοση των μικροβίων γίνεται από άτομα του οικογενειακού του περιβάλλοντος και ιδιαίτερα από τη μητέρα, η οποία έχει συχνότερη επαφή μαζί του (με χρήση του ίδιου κουταλιού, φιλί στο στόμα, κ.α.)
Η πιο γρήγορη και εκτεταμένη καταστροφή των νεογιλών δοντιών από τερηδόνα παρουσιάζεται σε παιδιά που χρησιμοποιούν, μπιμπερό με γάλα ή άλλα γλυκά ροφήματα κυρίως κατά τη διάρκεια του νυκτερινού ύπνου.

Τερηδόνα βρεφικής και νηπιακής ηλικίας (Early Childhood Caries) ή Τερηδόνα θηλασμού
Η τερηδόνα βρεφικής και νηπιακής ηλικίας (παλαιότερα γνωστή ως τερηδόνα θηλασμού ή του μπιμπερό) εμφανίζεται σε παιδιά μικρής ηλικίας κυρίως 2-5 ετών, τα οποία έχουν τερηδόνες στα νεογιλά τους δόντια. Πρόκειται για μία βαριάς μορφής καταστροφή των νεογιλών δοντιών όπου στα πολύ μικρά παιδιά (από μηνών έως 2 ετών) έχει ενοχοποιηθεί ο παρατεταμένος θηλασμός κατά τη διάρκεια της νύχτας πέραν της ηλικίας του ενός έτους, το τάϊσμα με το μπιμπερό ενώ το μωρό κοιμάται (ιδίως με προσθήκη ζάχαρης ή μελιού στο γάλα ή το τσάι), η υπερβολική κατανάλωση χυμών με το μπιμπερό, καθώς και η χρήση πιπίλας βουτηγμένη σε ζάχαρη ή μέλι.

Πρόληψη τερηδόνας βρεφικής και νηπιακής ηλικίας
Ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης της τερηδόνας βρεφικής και νηπιακής ηλικίας είναι η πρόληψή της.
• Σημαντικό ρόλο στην έναρξη της τερηδόνας παίζει η μόλυνση του μωρού με τα μικρόβια του στόματος. Γι΄αυτό φροντίστε τα δικά σας δόντια, ώστε να μην έχετε μεγάλο αριθμό μικροβίων που μπορεί να μεταδώσετε και στα παιδιά σας. Επίσης, μην φιλάτε τα βρέφη στο στόμα και μην χρησιμοποιείτε τα ίδια κουτάλια ή αντικείμενα, γιατί έτσι μεταφέρετε τα μικρόβια από το δικό σας στόμα στο δικό τους
• Θηλάστε το μωρό σας τουλάχιστον μέχρι τον 4ο ή 6ο μήνα
• Κατά τη διάρκεια του ταΐσματος κρατήστε στα χέρια σας το μωρό σας και το μπιμπερό. Έτσι το παιδί μαθαίνει ότι οι γονείς είναι αυτοί που ελέγχουν το μπουκάλι. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να συγχέεται η ώρα που το παιδί τρώει με την ώρα που κοιμάται, μια και πρόκειται για δύο ξεχωριστές δραστηριότητες
• Χρησιμοποιείτε το μπιμπερό μόνο για γάλα ή νερό, μόνο κατά τη διάρκεια της ημέρας και μόνο για την ανάγκη της θρέψης του. Ποτέ όταν το παιδί κοιμάται
• Μετά τους 12 μήνες μάθετε το παιδί να πίνει το γάλα του στο ειδικό ποτηράκι με στόμιο
• Μη δίνετε ποτέ στο μωρό σας πιπίλα βουτηγμένη σε ζάχαρη ή μέλι
• Μόλις εμφανιστούν τα πρώτα δόντια στο στόμα του παιδιού βουρτσίστε τα με μία βρεγμένη γάζα μετά από κάθε γεύμα. Όταν εμφανιστούν οι τραπεζίτες προμηθευτείτε μια μικρή και μαλακή οδοντόβουρτσα χωρίς οδοντόπαστα
• Επισκεφθείτε τον παιδοδοντίατρο πριν συμπληρώσει το παιδί σας τους 12 μήνες και όχι αργότερα από την ηλικία των 3 ετών

Υπενασβεστίωση
Η υπενασβεστίωση είναι μία δομική βλάβη σε κάποιο οπίσθιο (τραπεζίτη) ή μπροστινό δόντι (τομέα) ωστόσο μπορεί να εμφανιστεί και σε άλλα δόντια. Στην περίπτωση που εμφανιστεί στους γομφίους και  τους τομείς τότε ονομάζετε Υπενασβεστίωση Γομφίων και Τομέων ή στα αγγλικά ΜΙΗ (Molar Incisor Hypomineralisation). Πρόκειται για κηλίδες άσπρες, κίτρινες ή καφέ πάνω στα δόντια, οι οποίες μπορεί να προκαλούν αισθητικό ή όχι πρόβλημα, να προκαλούν ευαισθησία στο παιδί ακόμη και όταν πίνει νερό ή βουρτσίζει τα δόντια του. Το σημαντικό είναι ότι τα δόντια που εμφανίζουν υπενασβεστίωση μπορεί να τερηδονιστούν ή να σπάσουν πολύ γρήγορα.
Η αιτία δεν είναι πλήρως διευκρινισμένη. Την περίοδο που διαπλάσεται η αδαμαντίνη (σμάλτο) των συγκεκριμένων δοντιών, προφανώς εξαιτίας κάποιων περιβαλλοντικών παραγόντων (τοξίνες από τον θηλασμό, λοιμώξεις, χαμηλό βάρος γέννησης, λήψη αντιβιοτικών, καισαρική τομή κ.α) η διάπλαση διαταράσσεται και έτσι λείπει από την αδαμαντίνη η κατάλληλη ποσότητα μετάλλων.
Είναι σημαντικό τα δόντια με υπενασβεστίωση να διαγνωσθούν εγκαίρως και να καλυφθούν με προστατευτικά (sealants) προτού τερηδονιστούν. Ακόμη και αν δεν έχουν ανατείλει πλήρως στο στόμα ο οδοντίατρος μπορεί να διαγνώσει αν έχουν υπενασβεστίωση και με συχνή φθορίωση μόνο σε αυτά τα δοντάκια να ‘‘δυναμώσει το σμάλτο’’ μέχρι να γίνει προστατευτική κάλυψη.

Υπενασβεστίωση των τομέων	Υπενασβεστίωση γομφίου

Το τρίξιμο των δοντιών (Βρουξισμός)
Είναι μια συνήθης κατάσταση στα παιδιά μέχρι περίπου την ηλικία των 10-12 ετών. Η ψυχολογική πίεση του παιδιού είναι η αιτία του βρουξισμού και παρατηρείται συχνότερα στα μικρά παιδιά ηλικίας 4-5 ετών, και ιδίως κατά τη διάρκεια του νυχτερινού ύπνου. Αν συνεχιστεί σε έντονο ρυθμό είναι δυνατόν να τριφτούν οι μασητικές επιφάνειες των δοντιών ή να εμφανιστούν συμπτώματα (συχνοί πονοκέφαλοι, κόπωση των μυών αντίστοιχα στα μάγουλα, δυσκολία ανοίγματος ή κλεισίματος του στόματος) οπότε και θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με την κατασκευή ενός νάρθηκα για τη μείωση των συμπτωμάτων και την προστασία των δοντιών. Ο νάρθηκας είναι ένα ειδικό πλαστικό μασελάκι, που το παιδί το φοράει τη νύχτα και προστατεύει τα δόντια και χαλαρώνει τους μύες.

Παιδί 5 χρονών με έντονες αποτριβές σε όλα του τα παιδικά δόντια	Το ίδιο παιδί μετά την εφαρμογή του ειδικού νάρθηκα